Gouden Handjes

Hij is 9 jaar en neemt deel aan mijn workshops techniek, hij vind het heerlijk! Glimmend en vol zin komt hij elke keer weer binnen met de vraag:
"Juf, wat gaan we vandaag maken?"

Hij is goed met zijn handen, weet de naam van bijna elk gereedschap en is een harde werker, die leert door te doen en te maken.

Ik zie hem zo zijn eigen klussenbedrijf runnen, dat van alle markten thuis is en waar mensen blij van worden als hij aankomt. Want naast die gouden handjes, heeft hij een rustige inborst, is warm in de omgang en behulpzaam. Wat een prachtige kwaliteiten en tóch zit hij op een school voor speciaal onderwijs...

"Juf, volgende keer ben ik er niet, want ik moet naar de dokter om een test te doen" zegt hij.

"Een test voor wat, als ik vragen mag, je bent toch gezond of niet?" vraag ik.

"Ze gaan testen waarom ik niet goed kan leren op school, dat willen mijn ouders weten" antwoord hij.

Hij kijkt me wat beschaamd aan, alsof hij er iets aan zou kunnen doen, dat het cognitieve maar niet lukken wil. Dat het urenlang op een stoel zitten en hoofdwerk doen niet passend is voor hem.

Op zulke momenten schaam ik me diep voor ons schoolsysteem dat tekort schiet en volledig ongeschikt is voor kinderen die "anders bedraad zijn."

Mijn wens is een school die een cultuur heeft waar kinderen hun kwaliteiten kunnen ontdekken en cultiveren - in de breedte en de diepte en waar het perspectief - van "binnen naar buiten" is - zoals de natuur dat al miljoenen jaren doet.
Zodat kinderen niet hoeven te buigen, knakken en afknappen, maar mogen opbloeien, ontdekken en ervaren hoe rijk ze zijn en wat ze de wereld te bieden hebben.

En het maakt me verdrietig dat ouders denken dat hoofdwerk boven handwerk staat. De bouwers en de makers zijn de basis, ons fundament...waarop al het andere staat - ook dat kantoor waar zij in zitten.

De Zigeuner Juf
Anoek
www.dezigeunerjuf.nl

Maart 2021